PROLOG

    Kiedyś kiedy miałam 7 czy 8 lat pewnego letniego wieczora wybrałam się z moim dziadkiem na łąkę . Oglądaliśmy gwiazdy, mój dziadek opowiadał mi różne historie ze swojego życia, które wielokrotnie już słyszałam, ale najbardziej w mojej pamięci utkwiły dwa szczególne momenty. Jeden z nich to opowieść o tym jak moi dziadkowie się poznali . 

     Było to któregoś deszczowego lata. Babcia nie miała parasola, a była wtedy straszna ulewa, i przypadkiem wpadła na dziadka na ulicy, który użyczył jej swojego schronienia przed deszczem .

Dziadek mówił, że gdy tylko spojrzał babci w oczy to od razu wiedział, że się z nią ożeni. Tak też się stało, mieli szóstkę dzieci, a później gromadkę wnucząt. 

Byłam ulubienicą dziadka, tak przynajmniej mówił on sam . 

     Z tego wieczora zapamiętałam jeszcze jedno. Słowa, których do końca życia nie zapomnę :

„Zawsze celuj w księżyc, bo nawet jeśli nie trafisz będziesz pomiędzy gwiazdami”.

     Rok po tym dziadek zmarł we śnie . Chodziłam wtedy nieprzytomna, nie chciałam jeść ani robić nic innego . Doskonale to pamiętam . Mogłam tylko siedzieć na łóżku i wpatrywać się w sufit, na którym były poprzyklejane gwiazdki . 

     Teraz gdy sama jestem babcią powtarzam moim dzieciom i wnukom słowa, której kiedyś ja usłyszałam . 

Kierując się jego przesłaniem zawsze dążyłam do obranego sobie celu, a nawet jeśli mi się nie udawało to miałam coś z tego, że próbowałam .

Myślę, że dziadek zawsze nade mną czuwał i będzie to robić do końca moich dni . 

     Opowiedziałam wam pewien wątek z mojego życia ale teraz zacznijmy od samego początku …

Jak narazie łatwo poszło. Rozdziały będą pojawiały się w różnych odstępach czasu ale mam nadzieję, że nie będziecie czekali na nie dłużej niż tydzień ;) . Do napisania ! ;*

PS. proszę o zostawianie komentarzy ! to motywuje.